Pff…

Wat een dag.

En het is nog wel weekend.

~verjaardag vieren~

Dat zegt voor mij alles en zeker genoeg.

Vandaag heb ik mijn verjaardag en die van mijn dochter gevierd.
Nu houd ik niet van drukte en van een bende in mijn huis.
Dus als je een verjaardag viert…

Raak ik mijn controle kwijt.

Ik heb dan twee kanten.
Die ene kan goed naar een gesprek luisteren. En met een verjaardag hoor je zeker interessante verhalen.
~Als er maar een persoon tegelijk tegen je praat tenminste~

En die andere kant…

Dat is die controlfreak.
Ik zie alles, maar dan ook echt alles.
Van gebak dat op de grond valt, tot blikken die elkaar niet begrijpen.
Van een rommelige indeling tot speelgoed verspreid over de grond.

En ik kan maar 1 ding tegelijk, dus in mijn hoofd krijg ik bijna sluiting.

Maar goed, waarom vier ik het eigenlijk?
Oja, je hebt kinderen.
En voor hun vind ik het leuk.
Dus, dan doe je dat.

En zonder te zeuren.

Want zo’n dag, gaat ook weer voorbij.
Gelukkig.

Iedereen is naar huis.
De kamer kan weer terug zoals hij hoort.
De dweil kan er doorheen.

Rust.

En een berg afwas.