Het is vandaag zondag.
Lekker niets gepland.
En heerlijk september weer.

Wat ga je dan doen?

Opruimen.

Uh ja…
Inderdaad, ik weet het.

Na een zaterdag vind ik het heerlijk om te rommelen.
Voordat de week weer begint.
En doen waar ik nooit aan toe kom.

Af en toe moet de bezem er gewoon doorheen.
Je zou anders uit je voegen barsten.

Ik ga als een malle door alles heen.
Alsof je niets meer nodig zou hebben.
Waar stop je dan?
Maar ik ken mezelf…

Over twee maanden denk ik;

~waar heb ik het gelaten~

En dan is het;

~oja, ahum…weggegooid~

Dus nu alleen wat niet meer kan of wat we ontgroeid zijn.
Dus kijk je anders naar wat je in je handen hebt.

En de herinneringen komen boven.
Grappig dat elk pietepeuterig dingetje een herinnering heeft.

Je zou alles willen bewaren.
Oh nee…
Ik was aan het opruimen.

Het is toch een berg geworden.
En toch voelt het goed.

Een opgeruimd huis geeft letterlijk en figuurlijk ruimte.
Nieuwe energie kan weer stromen.