Afgelopen week was ik 12,5 jaar getrouwd.
Wow…
Wat een mijlpaal is dat.
Ons eerste jubileum en hopelijk volgen er meer.

We zijn natuurlijk al veel langer bij elkaar.
Maar toch is zo’n dag weer even een moment van tijdsbesef.

Wat gaat tijd snel.

Maar dat wisten we al.

Tijd doet ons;
Verouderen
Pijn verzachten
Herinneren
Beseffen

En stoppen zal het niet.

Zelfs als je er niet meer bent, gaat tijd door.

Tijd lijkt een soort blauwdruk te geven.
Elke herinnering was in een tijd, een periode.
Deze staat vast in jouw lichaam en geest.

Als je naar die foto kijkt herinner je die tijd.

Wonderlijk…
Als je daarover nadenkt.
Alsof je zelf tijdlijnen maakt in je eigen lichaam. Net als tijdringen in een boom.

Bij ons heet dat rimpels denk ik 😉

Voor nu…
Zijn wij 12,5 jaar verder in ons huwelijk.
12,5 jaar ouder,
12,5 jaar wijzer,
12,5 jaar liefdevoller.
Naar elkaar
en naar onszelf.

Dat doet ook tijd.
Je leert.