Elke dag pak ik mijn vitamines en eet ik (redelijk) gezond.
Maar deze week was er geen ontkomen aan.

Bacteriën en virussen.

Niet de normale die we elke dag tegen komen.
Nee van die kleine griep beestjes.

Bleh.

Je ziet ze niet.
Je hoort ze niet.
Je ruikt ze niet.
En toch…zijn ze er.

Al twee weken kwakkelt mijn zoon met de griep.
Het wil maar niet weggaan en heeft er nu een middenoor ontsteking bij.
Dus thuis “chillen” de bacillen op de bank, deurklinken en vieren ze feest in de lucht.

Toch had ik ze niet uitgenodigd en blijven het ongenode gasten.

Op mijn werk is het niet veel beter.
Veel collega’s hoesten en proesten.

En als je denkt dat je even kunt vluchten in een klant afspraak…
Nee, zelfs daar ben je niet veilig.

Op 1 dag had ik maar 2 afspraken.
De ene hoestte zijn longen uit zijn lijf.
En de ander was zeer bezweet en pufte haar adem te vaak in mijn gezicht.
Ze had de griep zei ze :-0

Fijn.
Horen die dan niet gewoon op bed?

Inmiddels loop ik ook te snotteren.
Het was onvermijdelijk.

Alles een tandje minder is niet erg.
Ik laat de bodygards in mijn lichaam hun werk doen.
En alle kleine griep beestjes eruit smijten.