De tuin moest eraan geloven.
De kapper is gekomen.

Hoewel ik de kapper was, had ik oog voor alles en iedereen 🙂

De natuur staat stil en kruipt in zijn schulp.
En daar sta ik dan.
Met een spade en een schaar.
Hier en daar knip ik oude takken af en oude pollen worden gescheurd.
Overtollig gevallen blad gaat weg, hup… alles in de kliko.

En dan zie ik dat het niet voor iedereen prettig is.

Slakken en spinnen verliezen hun huis.
Het veilige plekje is weg en dan liggen ze ook nog in een kliko.

Hmmm…

Ik laat de kliko open zodat ze eruit kunnen.

Dan…

De spade in de grond.
Wormen woelen uit de aarde en ik kan niet verder spitten.
Ik moet ze eerst “redden” en verplaats ze veilig verder op.

Als een echte kapper veeg ik al het geknipte en oude blad bij elkaar.
En voordat het in de kliko gaat, ligt het in een grote bak.

In de bak ritselen de bladeren en zie een kleine kikker die eruit wil.
Ik haal hem eruit en zet hem terug in de tuin.

Dan de stoep schoon spuiten want een troep maak ik altijd.
Zelfs daar presteren de wormen het om boven te komen!

Zucht…dus weer verzamel ik en verplaats ze.

De tuin doen vind ik heerlijk. Het duurt alleen een beetje langer.
Te veel dieren…
Ook al zijn ze klein.
Ik kan niet doen alsof ze er niet zijn.