Ik zit vaak in overleg.
Zoals vandaag en morgen.
En regelmatig heb je in de vergadering een verdeeldheid, met veel ego’s.

Elk persoon in een overleg heeft een toegevoegde waarde.
Alleen…
Diegene die het meest praten, willen de “stillere” mensen meer horen.

Ja!
Dat snap ik…

Maar dan moeten de praatgrage mensen je er wel tussen laten.

Het lijkt alsof mensen leeuwen worden en de sterkste zullen overwinnen.
En dat willen ze duidelijk laten horen.
Probeer daar maar als een bambi tussen te komen..

Er wordt vaak een hoop gepraat maar weinig gezegd.
Ik praat liever als het ertoe doet en straight to the point.
En anders niet.

Naast de leeuwen zijn er ook de bizons.
Ze zijn sterker en kunnen heel wat vertellen zonder veel te praten.

De leeuwen raken uitgeput in een “strijd” die nog niet gestreden is.
En druipen af.
Ze waren solo en werkten niet samen.

De bizon wint terrein en de bambi grijpt haar kans.

Samen met de bizon aan haar zijde vertellen ze hun visie op het verhaal en laten de leeuwen in verbazing achter.

Iets wat ze graag willen.
Een einde aan het gevecht omdat het een eindeloze strijd lijkt.

We hebben elkaar nodig.
Zonder de leeuwen geen strijd.
Zonder de bizon, geen wijsheid.
Zonder de bambi, geen besluit.