Vijftien jaar heeft mijn man met hart en ziel bij een bedrijf gewerkt.
En die ziel had een nieuwe uitdaging nodig, zodat hij weer kon groeien en bloeien.

Toen kwam zijn nieuwe werk op z’n pad.

Het was allemaal nieuw en we hebben veel zitten afwegen.
Uiteindelijk heeft hij de sprong gewaagd en is aangenomen.

Ik heb naar deze periode gekeken.
Leuk om zo’n ontwikkeling van dichtbij te zien.
Want vijftien jaar…is een hele tijd.

Elke dag de dezelfde energie, dezelfde sfeer, dezelfde mensen.
Soms een paar wisselingen in collega’s, maar zelfs dat was weinig.
Je werk is dan misschien niet altijd hetzelfde,
maar in principe is het vaak hetzelfde kunstje.

Je neemt die energie ook mee naar huis, of je dat nu wilt of niet.

Je merkt pas een verschil…als die energie is verandert.

En gelijk na de eerste werkdag was het voelbaar.
Alles voelde anders, terwijl hij nog steeds dezelfde man was.

Hij zit op een andere plek, met andere collega’s en alles is nieuw.
Die eerste dagen waren voor hem overweldigend.

Die energie waren duidelijk voelbaar.
Alsof ze een fysieke vorm hadden gekregen en zwaar beladen waren.

Zelfs de kinderen merkten duidelijk dat het anders was.
En gingen meer aan hem “hangen”.

Nu zijn we inmiddels een maand verder.
En de rust is wedergekeerd.
Hij voelt zich goed op het nieuwe werk.

En dit voelt ook weer goed binnen het gezin.

Alsof de nieuwe energie weer is opgenomen in de gezinsenergie.
Ik zou het ook niet anders kunnen omschrijven.

Hoe dan ook…
Het voelt weer als vanouds.
Maar dan, voor hem,
is het een andere setting met vele nieuwe mogelijkheden.