De maand december is donker.
Het is laat licht en vroeg donker.
Overdags is er bijna geen zon te zien.
En toch, zeker nu…is er licht.

Eigenlijk…
Overal waar je maar kijkt, is er licht.

Het donker wordt verlicht door vele lampjes.
Door de lichten van de lantaarnpalen, omdat het snel donker is.
En de lichten van de auto’s, omdat we anders niets zien.
Zelfs de huizen zijn verlicht door alle lichtslingers die we ophangen.
Ook wanneer een huis niet van buiten is versierd,
staat binnen een versierde lichtgevende kerstboom.

Het is donker buiten.
En dat maakt alles stiller.
Alles lijkt trager te gaan.

Terwijl je in de zomer actief zou zijn en volop aanwezig bent, ben je nu stiller.
In het donker ben je letterlijk minder zichtbaar.

Je loopt in het donker anoniem buiten en het voelt alsof je alle tijd van de wereld hebt.
Niet meer op de buitenwereld gericht, alleen op jezelf.

En…

Af en toe kom je een lichtje tegen.
Een enkele auto, een enkele verlichte fietser of de lampjes van een kerstboom in een huis.

Meer niet…alleen donker, licht en stilte.