We zijn lekker met zijn tweeën vrij en samen een dagje op pad.
Vandaag gaan we edelstenen inkopen.
Nadat we de kinderen op school hebben gebracht, gaan we met de auto naar Baarn.
Wat een mooie groene omgeving!
Ik vind het een beetje spannend. Je mag daar alleen maar komen
met een bewijs van inschrijving van de Kamer van Koophandel, laat ik die nou net hebben 😉
Wat voor mensen zouden daar zijn?
Er is maar 1 manier om daar achter te komen en dat is…naar binnen gaan.

Mijn man doet de deur open en ik stap naar binnen.
Voordat ik wat kan zien, voel ik alle energieën van alle edelstenen.
En er ligt heel wat!

Wat een mooie stenen en wat een mooie kwaliteit.
Je kan merken dat alles met liefde is geselecteerd. Het straalt er vanaf!
De eigenaars zijn vriendelijk en gaan op in de energie van de stenen.
De sfeer is heerlijk zacht en rustig.
Ik begeef me als een kind in een speelgoedwinkel.

~Het is zoveel en alles is mooi~

Gelukkig had ik een boodschappenlijstje…

Oké… ik heb wel ietsjes meer gekocht dan wat de bedoeling was 😉

We gaan verder en we komen zeker weer terug.

In de auto praten we enthousiast over alles wat we hebben gezien.

We rijden langs de begraafplaats van mijn schoonvader.
En besluiten omdat we zo dichtbij zijn even langs te gaan.

We lopen over de begraafplaats, het is in een bos.
De rust die daar voelbaar is, voelt stil.
Hier en daar voel je veel verdriet en ik loop stil verder.

Bij het graf ligt alles er mooi bij. Dat blijft fijn om te zien.
Andere gesprekken hebben we op de terugweg en we blijven in die sfeer.

We gaan nog even lunchen en onderweg hebben we wat gevonden.
Het is een lunchroom waar we wel eens geweest zijn, maar het
is nu verbouwd.

We nemen plaats en bestellen wat te eten en drinken.
Ik kijk om me heen en hoor de zakelijke gesprekken.

Het is opvallend hoeveel zakenlunches hier gaande zijn.

De sfeer is ontspannen maar je merkt dat “maskers” op
de gezichten van mensen aanwezig zijn.

Ik sluit me af en richt me op mijn man.
Ik richt me op mijn heerlijke muntthee met honing.
en op mijn overheerlijke broodje.

Samen praten we over de dag die voorbij is gevlogen.
Alles wat we gezien hebben en waar we nu weer zijn.

Ik heb genoten.

Maar het is nu tijd om te gaan.

We gaan de kinderen van school halen en krijgen spelende vriendjes ook mee.
Ik moet even schakelen in deze sfeer, het normale leven gaat weer door.

Het verbaasd me hoe snel je kan schakelen en ik me mee laat voeren
in deze sfeer.
Het is de sfeer van thuis, waar structuur en tijd nodig zijn.