Sinterklaas is vandaag weer uit het land. En de kerstman staat weer te popelen om zijn licht, warmte en cadeautjes rond te brengen. Ik kan je vertellen…

~ik heb er meer zin in dan ooit~

Vandaag gaan we het huis in kerstsfeer brengen. Dit doe ik altijd pas na de sinterklaas. De dozen staan al klaar en gisteren vroeg mijn zoon al of hij mee mocht helpen. Vanochtend was mijn dochter al vroeg beneden en vroeg natuurlijk ook of ze zo mee mocht helpen.

Toen kreeg ik ‘flashbacks’.

Want mijn twee kinderen willen vaak allebei tegelijk helpen. En met dit kun je dat niet om de beurt doen. Ga jij maar eens een jaar wachten…

Alle dozen worden dan tegelijk uitgepakt. In de ene doos zitten nog mooiere spulletjes dan in de andere doos. De kinderen willen alles tegelijk laten zien en overal neerzetten of ophangen.

Ik heb iets meer tijd nodig.

Het begint al een paar dagen van te voren in mijn hoofd. Waar moet de boom staan, hoe staat dit en waar zou dat. Voorbereiding zeg maar. Net als het rijzen van het deeg, duurt het gewoon even voordat je een mooi resultaat kunt hebben. Maar dan moet je het nog maken. Want net als een deeg dat goed is gerezen, moet je het nog goed kunnen bakken.

En dat is met je huis in kerstsfeer brengen ook. Dus ik wil de regie 😉 De kinderen zijn op dat moment de storm die door je huis heen raast. Dat begrijp ik ook. Alleen laat ik me meeslepen in die storm en waai ik alle kanten op.

Nadat al mijn energie is weggeblazen, heb ik 1 geluk. Kinderen zijn gauw iets zat. Dus terwijl de klus nog niet geklaard is, druipen ze af. Een catastrofe aan spulletjes die niet mooi genoeg waren, snippertjes en glittertjes op de grond. En mag ik het afmaken en opruimen.

~Dan voelt het toch wel als een hele klus~

Het schijnt dat het in het oog van de storm rustig is. Misschien moet je daarin je plekje veroveren. Door de storm heen worstelen en rustig afwachten tot hun het zat zijn. Dan blijft er genoeg rust en energie over om de kerstsfeer en kerstgedachte af te maken.