Een plas water, riviertje of een watermassa, we hebben er allemaal wel eens een steentje in gegooid.

En je weet wat er dan gebeurd…

~Er ontstaat een rimpeling~

Een rimpeling die steeds meer en grotere kringen maakt in het grotere geheel van een dezelfde materie. Tot die rimpeling uiteindelijk wegebt en het water weer stil wordt.

~Maar water heeft een geheugen~

Een rimpeling bij mensen kennen wij ook. Wij mensen, zijn mensen. We zijn gelijk. Ieder menselijk lichaam bestaat uit de dezelfde elementen. En samen zijn wij een massa.

Denken we hetzelfde? Nee. Het denken is van ontzettend veel factoren afhankelijk en wat je niet kunt benoemen.

En dat is altijd goed. Verschillende meningen ook.

Stel je voor als we nooit anders dachten dan een ander? Gingen we dan wel vooruit? Zouden we ontdekkingen doen of zouden we onszelf nog wel kunnen verbazen?

Ik denk dat het een saaie boel zou worden, zonder een doel. Ik denk dat je niet meer in staat zou zijn om voluit te leven en stil staat. Stil in je eigen ontwikkeling, maar ook in die van de mensheid.

Dus als je weer eens denkt dat je afwijkt van de massa, denk dan aan al die mensen in onze geschiedenis die ook afweken. Het waren de grootste uitvinders, schilders, wereldverbeteraars, ontwikkelaars en noem maar op.

En wees trots op die rimpeling, die jij kunt zijn in het grote geheel.