Het was een week van sneeuw, regen en wind.
En dat heb ik en velen opgemerkt.
Vooral de sneeuw.
Zo mooi wit en bedekkend.
Het verlicht de gehele omgeving en het donker kan het bijna niet winnen.

Het bedekt ook alles wat daaronder ligt.
Een wereld die er altijd al lag.
Alleen niet meer zichtbaar.
Alleen contouren.
Verblind door de schoonheid van sneeuw.

Tenminste…
Het wordt iets minder charmant als je er doorheen moet naar je werk.

Zo grillig als het weer, was het in mijn hoofd ook.
In 1 week tijd was ik 2 afspraken vergeten en een verjaardag.

Dat is mij nog nooit overkomen.

De afspraken stonden op mijn kalender en in mijn telefoon agenda.

En dan nog…
Vergeten.

Verblind door de sneeuw?
Zijn er regengaten in mijn geheugen geslagen?
Of zouden het de wolken zijn, die zo laag hangen?
Vertroebelt het mijn zicht?

Ik moest wat doen.
Wat ik gisteren gedaan heb…
Is geslapen.
Geslapen en geslapen.
Wel 10 uur in 1 nacht.

Wat is dat lekker!

Bijtanken is belangrijk.
Zeker als je zo’n week hebt.
Want blijkbaar liep het even over.
En dat is niet erg.

Als je er wat mee doet
😉