Moeilijke gesprekken…

Het is een alles en niets week.
Onverwachts en elke dag verrassend.
Je zou denken dat sinterklaas ze bij ons rond strooide.
Maar niets is minder waar…

Het waren geen leuke verrassingen.

De eerste dag was ook gelijk een vuurdoop.
Na echt…bijna drie jaar wilde ik alles vertellen wat mij dwarszit op de school van mijn dochter.
En omdat ik daar drie jaar over had gedaan, kun je jezelf voorstellen hoe moeilijk dat dat was.

Frustraties en emoties vlogen om mij heen.
Mijn emoties wilde uit mijn ogen, ook al had ik nog zo gezegd dat dat niet mocht.
Maar ja…
Wat wil je na drie jaar.

Tijdens het gesprek wordt ik zenuwachtig gebeld.
Na het gesprek bel ik terug.
Of ik naar de school van mijn zoon wilde gaan voor een gesprek.
Direct.
Niet erg, maar wel nodig.

Pfff.

Even schakelen en we gaan door.
Letterlijk.

Daar hoor ik wat hij “mogelijk” gedaan zou hebben.
Het kon ook per ongeluk zijn.
Ik hoor en zie het inderdaad in zijn onbevangenheid gebeuren.
Maar goed, het moet nog bewezen worden.

Mijn zoon zit er treurig bij en mijn moederhart breekt.
Hij krijgt al wel straf.

Na 2 dagen kwamen ze erachter dat het inderdaad een ongelukje was.
Het was zeker niet expres maar gewoon een beetje lomp.
En toch wilden ze hem nog 1 dag na laten blijven.

Oke, dat begrijp ik echt niet.

Gelukkig klimt mijn man in de telefoon.
En hij blijft thuis.
Klaar zegt hij!

Volgende dag belt de school van mijn dochter.
Ze heeft iets verkeerd gezegd tegen een andere klasgenoot.
Dat was niet zo leuk en begrijp deze feedback.

Zucht…
In gesprek met mijn dochter.

Terwijl ik in een verhit gesprek ben met mijn dochter gaat de deurbel.
En daar staat de moeder van het kind.
En ze is heel boos.

Daar gaan we weer.

Ik zeg dat het inderdaad niet leuk is en hoor haar stortvloed aan.
Halverwege het gesprek wordt het grimmig en moet even mijn tanden laten zien.
Want, je kan ook te ver gaan.

Daarna wordt het een normaal gesprek.
En we wensen elkaar een goed weekend.

Ja weekend.
Inmiddels is het weekend.

Je moet er maar tegenop gewassen zijn.
Moeilijke gesprekken voeren en voor jezelf opkomen.

Misschien was een stukje groei daarin nodig.

Nou…

Dan heb ik in ieder geval afgelopen week genoeg kunnen oefenen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *