Wat een week. Ik barst van de energie. Het zonnige weer doet mij goed en de vakantie kruipt steeds dichterbij. Ik groei als een weelderige tuin in bloei.

De zon werkt altijd goed op mijn gemoedstoestand. Als het bewolkt en regenachtig is, ben ik iets vermoeider en trek ik mij meer terug. De zon brengt energie en geeft mij de wil om alles uit de dag te halen. Natuurlijk heb ik soms ook even tijd nodig om op te laden, maar deze week heb ik dat weinig ervaren.

Over een weelderige tuin gesproken. Onze tuin groeit uitbundig en ben daar dagelijks te vinden. Of het nu de verzorging is voor extra water, onkruid wieden, snoeien, opbinden of gewoon vegen is. Ik vind het heerlijk.

Afgelopen week is onze zoon geslaagd voor zijn examen. Het voortgezet onderwijs is daarmee tot een einde gekomen. Hij heeft weer een periode afgesloten en gaat na de zomer op een nieuw avontuur. Hij gaat ook richting volwassenheid. Wat is dat een constatering. Tijd gaat altijd door. En ongemerkt is hij mij altijd voor. Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik hem vast hield op mijn arm.

Vlindertjes in mijn hart.

Terugdenken aan vroeger, doe ik best vaak. Geen idee of dat goed is, maar voor mij voelt dat goed. Ik beleef het heden ook ontzettend bewust. Genieten van het nu en van alles wat er is. Ik ben dan ook zeer bewust waar tijd ons brengt en dat doet hij best vlot allemaal.

Dankbaarheid is altijd latent in mij aanwezig. Ik geniet en ben dankbaar voor wat er is.

Ken je dat “tuintje in je hart”? Zorg er goed voor en kom geregeld langs.