Het einde van het jaar komt dichterbij. Reflecteer jij altijd aan het einde van het jaar?
Het begin en middenstuk van het jaar is ontzettend snel voorbij gegaan. Sky was the limit en niets hield mij tegen.
In de herfst en wintermaanden ben ik echt naar “binnen” gegaan. Dat was niet bewust en misschien ook wel erg moeilijk als ik eraan terug denk. Er kwamen veel dingen op mijn pad waarvan ik dacht dat ik het al ontgroeid zou zijn. Maar niets was minder waar. Er lag nog een stukje, een reststukje en misschien wel een onderdeel van mezelf waar ik meer vrede mee mag sluiten. Een stukje onzekerheid. Het hoort ook bij de aard van mijn zijn. En dat is oké. Zolang het mij maar niet meesleept in een bagger aan drijfzand. Ik zou me verloren voelen. Gevoelig zijn is niet iets wat je wegstopt of kan negeren. Het is er en altijd. Het is tegelijkertijd ook je kracht. Je krijgt ontzettend veel mee. Je hebt een helikopterview in situaties, voelt haarfijn aan wat een ander werkelijk bedoelt en je borrelt van onvoorwaardelijke liefde. Het zijn vleugels waaronder mensen mogen schuilen, of mogen genieten van je rust. Het is onvoorwaardelijk. Je hoeft er niets voor terug.

Je hoeft er geen moeite voor te doen. Je bent.