Ik kan je vertellen wat voor prachtig weer het is vandaag. En dat is het ook. Maar toch ga ik het over iets anders hebben.

Verwerkingstijd.

Het is een woord wat ik best “onder mijn arm” meeneem. Ongeplande zaken duren even wat langer voordat het kan landen in mijn hoofd.

Het gaat dan meestal om de ideeën van een ander. Die lijken met een raket binnen te komen en de paniek breekt dan uit. Want die mag en kan niet zomaar landen. Het is dan stress in mijn hoofd.

Uiteindelijk als de raket toch een vliegtuig bleek en de landingsbaan is uitgerold, kan het vliegtuig zonder moeite landen. Het blijkt dan ook nog vol met leuke mensen te zitten of mooie momenten.

Zoals jullie begrijpen is dit een metafoor 😉

Even een voorbeeld.

Mijn dochter appt, “mam ga je mee naar de stad, ik ben over 5 minuten thuis”. Mijn “programma” op mijn vrije dag is al afgewerkt en ze zou pas over twee uur thuis zijn. Dus we hebben tijd genoeg en ik kan alleen maar “nee” bedenken.

Het is onverwacht. Ik had mijn dag anders ingepland. Ook al was dat voor de rest van de dag binnen 4 muren.

Het geeft een soort van “error”.

Na wat zuchten en denken, zeg ik toch uiteindelijk “Ja”. En we hebben een hele leuke middag.

Het onverwachte is moeilijk en blijft moeilijk. Dit kom ik overal tegen. Of het nu in mijn thuissituatie is of op mijn werk. Niets kun je echt plannen. Dit valt niet altijd mee.

Toch is het goed om te weten dat je dit nu eenmaal hebt en dat je dat accepteert. Weg gaat het niet. Maar gaandeweg… ga je er mee om.

Het land der mogelijkheden is groot. Alle richtingen zijn goed en leiden altijd tot iets. Maar welke kies je dan. En raak je de weg niet kwijt?

Of nog erger…

Kies je überhaupt dan wel wat?

Nou… daar heb ik een beetje last van. Normaal gesproken zou ik gewoon doen en dan pas denken. Maar ik merk dat dat is verandert.

De keuzes die ik maak, moeten goed zijn. En daar gaan we al… Het woordje “moet” komt daarin voor. Dus eigenlijk leg ik de lat hoog en perfectie wordt geboren. Perfectie elimineert de richtingen in het land der mogelijkheden. Hierdoor zou elke richting niet goed genoeg zijn om ergens te komen.

Ik wil graag kaarsen maken en heb daar spullen en ingrediënten voor nodig. Het internet is groot, ontzettend groot. De ene website heeft nog betere spullen dan de andere. Althans…dat zeggen ze.

Het heeft mij de hele week aan internet speuren gekost om uiteindelijk een keuze te maken wat betreft een smeltpan en wax.

En dan zijn we er nog lang niet.

Maar goed.

Er zijn keuzes gemaakt. Het is een stap in de goede richting. Want een stap is een zet vooruit.

Stilstaan is soms nodig en goed. Maar blijven “hangen” werkt frustrerend en je komt niet verder.

Mijn volgende stap is onderzoeken in welk soort containertje of glaasje ik wil gieten.

Opnieuw treed ik in het land der mogelijkheden.